W tym miejscu swojej pracy chcielibyśmy mocniej skupić się na budynku mieszkalnego przy u. Heleny 12-24, Krasińskiego nr. 18, Naruszewicza nr. 17-18. Budynek ten opracowaniem pochodzi z lat 30-tych XX-go wieku. Został wykonany w sposób charakterystyczny dla tego rejonu miasta. W rzucie jest bardzo rozbudowany. W południowo-wschodnim krańcu znajdują się 2 klatki schodowe w pierzei ul. Naruszewicza. Kolejne 8 klatek znajduje się w pierzei ul. Heleny. Dalsza część budynku jest cofnięta od ulicy i oddzielona od niej pasem zieleni. Okna mieszkań tego fragmentu budynku znajdują się od strony ul. Heleny oraz Krasińskiego, natomiast ostatni fragment budynku (klatka ul. Heleny 12), wykonana jest na rzucie litery „T”, u zbiegu ulic Heleny, Karpińskiego i Krasińskiego. Ostatnie skrzydło budynku, to 3 klatki od strony ul. Krasińskiego. Jest to budynek wielorodzinny, czteropiętrowy. Nieużytkowe pierwotnie poddasze, zostało w znacznym stopniu zaadaptowane na mieszkania. Proces ten, prowadzony od lat, bez jednolitej koncepcji architektonicznej, w bardzo istotny sposób zaburzył bryłę budynku. W budynku znajduje się 1 lokal użytkowy, w klatce przy ul. Krasińskiego 18. Całość piwnic przeznaczona jest na komórki lokatorskie i pomieszczenia techniczne budynku.

 

      Od strony podwórza znajduje się duży teren zieleni, niegdyś stanowiący teren rekreacyjny dla mieszkańców, obecnie zaniedbany. Mieszkania w klatkach od ul. Heleny 17-24 posiadają loggie właśnie od strony tego podwórza. Część z loggii została zabudowana, tracąc pierwotny charakter. Zabudowy nie były wykonywane według ustalonych zasad, stąd zabudowy w znaczny sposób różnią się od siebie.